This is Africa deel 2, tot in het extreme! - Reisverslag uit Stone Town, Tanzania van Iris Duba - WaarBenJij.nu This is Africa deel 2, tot in het extreme! - Reisverslag uit Stone Town, Tanzania van Iris Duba - WaarBenJij.nu

This is Africa deel 2, tot in het extreme!

Door: Iris

Blijf op de hoogte en volg Iris

15 Februari 2013 | Tanzania, Stone Town

Hallo lieve allemaal,

Ach waar moeten we beginnen, laten we beginnen met This is AFRICA... En met die openingszin bedoelen we zowel het positieve als het negatieve... Tijd is een besef dat hier ver te zoeken is, naar mijn idee nog veeeeeel verder dan ooit tevoren, maar goed we hebben tijd. Een aantal uur wachten op een auto die gemaakt wordt, een belofte, alles gaat hier POLE POLE, maar dan ook echt tot in het extreme.

Laten we even met het leuke beginnen, safari!
Mto wa mbu, het bekende dorpje van mijn eerdere verhalen, nu mochten papa en mama dit ook gaan zien, en ze vonden het er mooi! We waren uitgenodigd voor een lunch bij een lokale familie en het traditionele eten was echt heerlijk. Na de lunch zijn we gaan fietsen, de bekende fietstocht.. Allereerst naar Lake Manyara, wild gespot en daarna door naar het dorpje om de verschillende stammen te bezoeken. Dit liep niet zoals gepland. Lake Manyara ligt op een grote open vlakte en het meer is door de opwarming langzaam aan het verdwijnen, we moesten verder fietsen dan verwacht en werden door de hitte overvallen. We besloten dus om snel terug te fietsen naar schaduw en niet meer naar de stammen te gaan. Eenmaal terug op de gezellige camping konden we bijkomen en douchen.
Amani onze kok had heerlijk voor ons gekookt.

De dag erna was het dé dag! We gingen op safari, naar ngorongoro krater, veel verwachtingen, helaas liep het heel anders dan verwacht. De weg naar de krater was schitterend, we hadden een adembenemend uitzicht over de rift valley. De krater eenmaal in viel het allemaal een beetje tegen, er waren dieren, we hebben 4 van de big 5 gespot, namelijk de leeuwen, olifanten, buffels en de neushoorns, verder vooral veel zebra's, gnoes en zelfs een lynx en hyenas... De krater zelf was niet zo spectaculair, ach misschien zijn we gewoon ontzettend verwend!
Rond 15.30 gingen we de krater uit, en toen kon alle drama beginnen..
De auto die we hadden vertrouwde we al niet helemaal, en dat was terecht. Eenmaal bovenop de kraterrand vloog het hele wiel van onze auto af... Aan de dood ontsnapt en bekomen van de schrik konden we met andere meerijden naar het dichtstbijzijnde dorp waar een taxi op ons wachten die ons naar de camping ging brengen. Immanuel moesten we echter achter laten want hij moest bij de auto blijven om hem te maken. De jeep was half gemaakt rond 20.00 uur, MAAR na 18.00 uur mag niemand meer uit het park, dat betekende dat hij moest overnachten in de bush! De volgende ochtend kon hij om 08.00 uur uitchecken, maar dit ging op zijn afrikaans, en omdat de auto nog naar de garage moest was hij pas om 15.00 uur bij ons terug, dag verpest dus! We besloten alsnog te gaan, we moesten alleen nog alles op de auto laden, en dat moest ook weer 1,5 uur duren.... Goed we vertrokken om 16.30 naar Lake natron, een rit van 3 uur over zandwegen, in de middle of nowhere, help! We waren een uur aan het rijden toen er vlammen uit de motorkap kwamen, ochgod! Een van de accudopen was eraf en die moesten gemaakt worden, met een dopje van het flesje water en met kauwgom vastgeplakt :) We reden verder, langzaam werd het donker en mama raakte in paniek...
Een uur voor de camping hadden we een platte band, in het donker met onweer voor ons werd dit snel vervangen, want we moesten zo snel mogelijk op de camping komen. Mama dacht dat ze doodging :(
In het pikkedonker reden we over zandwegen, we zagen niks behalve zand en onweer, we hadden geen bereik met onze mobiel, help! We zagen onderweg wel 3 wilde honden, deze zijn erg zeldzaam en zelfs in de Serengeti en Ngorongoro zijn ze er niet meer. Maar goed nu terug naar het grote drama, we kwamen om 21.00 uur aan in Lake Natron, pikkedonker. We aten wat en gingen slapen, ofja een poging tot... De auto was meegenomen om de banden te repareren en er lagen nog spullen in, de volgende morgen was de auto er nog niet... Ochgod! Immanuel en Amani waren de auto gaan zoeken en we hadden hem gevonden :)
We gingen na het ontbijt door naar de basisschool waar SGE een project heeft en daarna door naar het meer, waar de flamingo's leven.. Maar natuurlijk moest de auto ook hier weer iets begeven, de uitlaat viel eraf. Gelukkig kon toch iedereen genieten van de mooie omgeving :)
Na de lunch vertrokken we uit Lake Natron in de hoop om na 5 uur goed aan te komen in Arusha, hopend dat het nog licht was. Rond 19.00 uur kwamen we aan in Mto wa mbu, en dat zonder, ja zonder autopech =) Kon er toch nog iets goed gaan :) Na heel veel zand en een gratis african massage van 3 uur zagen we weer 'normale' mensen, geen masai!
Om 21.00 uur kwamen we in Arusha en hier gingen we alle spullen dumpen, ophalen, slaapplaats zoeken, en eten. Vooral dat laatste was een beetje moeilijk. Immanuel is ergens eten gaan halen, frieten met vlees geserveerd in een plastic zakje, origineel!

Gister zijn we van Kilimanjaro naar Dar gevlogen en daarna zouden we de veer naar Zanzibar pakken. Helaas liep dit ook niet als verwacht. De broer van Immanuel had onze tickets geboekt, maar we hadden nog niet betaald, dit kon gebeuren als we daar waren, maar omdat de boot bijna vertrok en wij op het laatste moment kwamen waren onze tickets doorverkocht... Boot vol, volgend probleem! We hadden op het kantoor van de ferry vliegtickets gekocht, ofja tickets, een briefje met onze namen erop geschreven. Snel naar de luchthaven nu! Om 16.30 zouden we vliegen, maar dit werd bijna 18.00 voor we vertrokken, achja we zitten toch al helemaal in de wacht-vibe!
Aangekomen op Zanzibar met een vliegende daladala (valt het jullie ook op hoeveel papa nu vliegt :)) gingen we naar het hotel in Stone Town.
We hadden kamers geboekt, maar de kamers die we geboekt hadden waren al vergeven, dus we hebben nu eenvoudige kamers met een gedeelde badkamer en toilet, achja we zijn er wel aan gewend!

Vandaag gaan we stone town in om de stad te verkennen, de markt bezoeken en naar de slavenmarkt. De komende dagen gaan we nog op dolfijnen tour, naar prison Island en naar het strand.. Hopend dat alles nu een keertje gewoon wel goed kan gaan. We zullen zien!

Veel liefs vanuit het zonnige Zanzibar,

  • 15 Februari 2013 - 15:16

    Stéphanie:

    Hee Iris,

    Jeetje zeg wat een avontuur! Je laat je ouders wel het echte Afrika zien! Het klinkt allemaal heel spannend! Hoop dat je ouders het naar hun zin hebben en nog lang niet terug willen naar het koude Landgraaf. Geniet er nog van en kom maar even lekker bij van alle auto pech stress op de prachtige strandjes van Zanzibar!!!

    Groetjes, ook aan je ouders,

    Stéphanie

  • 15 Februari 2013 - 16:57

    Sjaak Buur:

    Hallo Iris.
    Ben het helemaal eens met "Stéphanie, incl. de groetjes aan je ouders.
    Voor dat ik dit bericht had gelezen, had ik al twee afdukken gemaakt, ik heb ze maar beide gehouden en geen van beiden duurgestuurd.
    Groetjes, Betty en Sjaak.

  • 16 Februari 2013 - 20:18

    Rob -en Ans Bloemen.:

    Iris ik denk dat jullie beter de eigen auto hadden kunnen meenemen. daar zijn de banden nog redelijk van, en die uitlaat had ook enkele dagen langer gehouden.(Je vader begint bij thuiskomst gelijk te schoppen) Heb ik eerlijk verdiend. Voor de rest hoor ik het verhaal uit mijn middenoostentijd. Een groot zootje ongeregeld. Maar eenmaal dit accepterende, zou je glad aan dit ritme kunnen wennen, en nooit meer terug willen naar onze o zo goed georganiseerde welvaart, die zo goed fnctioneert. Dit afrikaanse ritme heeft best zijn charmes, als je even je verstand op nul zet. weet dan ook zeker dat het voor je ouders niet alleen een geslaagde vakantie is, maar tevens een les die ze de ogen opent over hoe slecht we het hier hebben ondanks de toch wel grote welvaart. Mét alle ellende zou je zo maar willen ruilen. Dáár loopt niemand te malen als iets foutloopt.We hopen dat je ouders het echt naar de zin hebben.Dat jij het naar je zin hebt is op de foto's te zien. Neem niet die zelfde auto om naar huis te komen, want dan zien we jullie alle drie pas weer in julie aandraven. Groetjes uit het kille Landgraaf. ANS- en ROB

  • 17 Februari 2013 - 11:48

    Paul:

    Hoi Iris,

    Sjonge sjonge, wat maken jullie allemaal mee, gelukkig loopt alles goed af.
    Het is natuurlijk ook een geweldige ervaring.
    En dat POLE POLE, als we daar in Nederland wat een klein beetje van hadden, zou dat niet verkeerd zijn.

    Groetjes, ook aan Mariette en Sjaak.

    Paul, Yvonne en de rest.

    P.s. Ik heb ook smsjes gestuurd, maar weet niet of deze zijn aangekomen !

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Iris

Actief sinds 06 Juni 2010
Verslag gelezen: 390
Totaal aantal bezoekers 51866

Voorgaande reizen:

23 Februari 2014 - 14 December 2014

The real deal, werken in Tanzania

02 Februari 2013 - 20 Juli 2013

Stage bij Impala hotel

14 Juli 2012 - 04 Augustus 2012

SGE Alumni 2012

03 Juni 2012 - 08 Juni 2012

Barcelona

21 November 2011 - 07 April 2012

Stage Tanzania

14 Juli 2011 - 03 Augustus 2011

Alumni Tanzania

10 Juli 2010 - 31 Juli 2010

Xplore Tanzania

Landen bezocht: