One more month in unbelievable beautiful Africa
Door: irisduba
Blijf op de hoogte en volg Iris
13 Maart 2012 | Tanzania, Arusha
Habari yako?
De dagen beginnen nu echt voorbij te vliegen, niet dat ze dat eerst niet deden, maar NL komt steeds dichterbij. Ik kan me nog goed herinneren dat ik tegen mam zei, mam in Tanzania gaat de tijd even snel als in NL dus als ik het moeilijk heb dan moet ik gewoon denken dat 24 uur hier ook 24 uur in Tanzania zijn... Niet wetende dat tijd echt oneerlijk is op dit moment. Het voelt oneerlijk maar ik bedenk me ook dat dit allemaal iets is geweest dat alles heeft veranderd, en dat ik deze 138 dagen in beautiful africa heb gezeten, dat verzacht de pijn een beetje, een heel klein beetje! Een ervaring, een avontuur, een verhaal, herinneringen en een hele mooie tijd rijker zal ik over een maandje terugkeren. Wetende dat ik op 7 april, 98 dagen later weer terug ben is opzich ook een mooi vooruitzicht =) Ik kom gelukkig niet alleen thuis, want lieve Priscilla komt mij waarschijnlijk ophalen en natuurlijk mijn allerliefste ouders die ik ook wel heb gemist hoor! Eigenlijk vind ik het welkomscomitee nog te klein, dat is een kleine hint ;)
Sasa, even terug naar wat de afgelopen dagen is gebeurd.. Eigenlijk niet heel veel spannends behalve dan dat ik gek werd van afrikaanse kindjes die ik normaal echt super lief vind. Ohja en ik heb een nieuwe naam!
Afgelopen week is op stage niet heel veel spannends gebeurd dus dat bespaar ik jullie. Het regenseizoen is voor de leukigheid een maandje eerder begonnen, het regent bijna elke dag en dan is het ook echt 'koud'. Zaterdag zijn we weer de hele dag in de stad geweest en hebben we voetbal gekeken, dat wordt nu langzaam een gevaarlijke gewoonte! We hebben wat drankjes gehad, en alex had het al ver achter zich en toen zijn we naar huis gegaan. Want om 20.00 uur moet ik elk weekend binnen zijn, nieuwe huisregels ;) Netjes optijd thuis gekomen dankzij Imma en Yonah. Daarna niet meer veel spannends gebeurd.
Zondag ben ik naar Oldonyo sambu gegaan, 30 km richting het noorden van Arusha richting Longido/Namanga (De keniaanse grens)
Daar hadden we een familiefeest van Frank, super gezellig hoor. Het was een soort housewarming want ze hadden een nieuw huis gebouwd en daarom moest iedereen even een klein feestje komen vieren. Niet heel erg spannend totdat er kindjes waren in de leeftijd van 4 tot 10, en dan meteen een stuk of 8 kinderen die mij volgde overal waar ik naartoe ging! Ik hoorde 30x per minuut, mzungu (blanke) en ze staarde me maar aan... Ze gingen niet weg en bleven me volgen, zelfs toen ik naar de wc ging. Ze stonden gewoon te wachten totdat ik van de wc afkwam en toen gingen hun naar binnen, snap dan alleen niet wat ze gingen doen... Frank en ik besloten dus om weg te gaan van daar en ik stapte in de auto, we gingen andere familie opzoeken. Toen ik in de auto zat vroeg ik me eigenlijk af of Frank uberhaupt wel een rijbewijs had. Hij vertelde dat het voor hem geen probleem was om te rijden, ookal had hij GEEN rijbewijs... Aaaai! We gingen van masai boma, naar masai boma door de valleijen heen, heel mooi die omgeving! Van familie naar familie, we kwamen even om hallo te zeggen en daarna gingen we weer door naar de volgende. Ondertussen hoorde ik mensen harde geluiden maken en ik zag masai gekleed in het zwart. Dit is een traditie dat er besnijdenis plaats vinden, de jongens moeten dan ongeveer een maand in zwarte doeken lopen en hun gezicht zwart geschminkt met witte strepen en stippen. Frank vroeg of ik er naar toe wilde gaan, maar dat leek mij niet zo'n geweldig plan. Ik hoef tenslotte een besnijdenis echt niet te zien! Het savonds hebben ze mij mooi thuis afgezet en kon ik lekker gaan slapen!
Maandag begon stage weer. Hans was naar Berlijn dus we mochten met de daladala gaan, of mam bracht ons dat lag er een beetje aan. Niet heel veel spannends gebeurt aangezien het laagseizoen is begonnen en er dus helemaal niks is te doen! We brengen dan ook veel tijd door buiten kantoor, is ook eens lekker als het droog is om een beetje aan mijn kleurtje te werken, ik voel me namelijk nog een echte mzungu!
Afgelopen weekend zijn we naar monduli geweest waar we miss happiness hebben bezocht, mama nyange! Daar hebben we gezellig geluncht en met haar gekletst. Toen we bij haar aankwamen stond ze te graven in der tuintje in haar meest charmante outfit, dit deed me denken aan onze overbuurvrouw in NL, haha! Ze was verrast ons te zien en haalde dan ook meteen wat te drinken en koekjes uit haar kast, volgens haar was ik al een echte Tanzania girl! We hebben wat gekletst en na een tijdje zijn we weer naar huis gegaan!
Gister was er in bijna heel Tanzania een stroom probleem en zo ook bij ons, dus hebben we de hele dag in Viavia rond gehangen. Toen we terug naar huis gingen kwamen we een meneer tegen ook uit monduli toevallig die ons wel een lift naar huis aanbood. Hij vertelde dat hij ons europeanen graag weer terug in de kerk wilde zien. Vanaf nu af aan heet ik trouwens Neema, of sia, dat zijn mijn christelijke Tanzaniaanse namen! Toen we thuis kwamen was Claire ziek, dus daar zijn ze vandaag mee naar het ziekenhuis gegaan. Verder is er volgens mij niet heel veel spannends meer gebeurd de afgelopen weken.
Bijna kom ik weer naar huis, zijn jullie er een beetje klaar voor?
Hele dikke knuffels en veel liefs!
Ohja en update mij ook eens over wat er in NL gebeurd!!
De dagen beginnen nu echt voorbij te vliegen, niet dat ze dat eerst niet deden, maar NL komt steeds dichterbij. Ik kan me nog goed herinneren dat ik tegen mam zei, mam in Tanzania gaat de tijd even snel als in NL dus als ik het moeilijk heb dan moet ik gewoon denken dat 24 uur hier ook 24 uur in Tanzania zijn... Niet wetende dat tijd echt oneerlijk is op dit moment. Het voelt oneerlijk maar ik bedenk me ook dat dit allemaal iets is geweest dat alles heeft veranderd, en dat ik deze 138 dagen in beautiful africa heb gezeten, dat verzacht de pijn een beetje, een heel klein beetje! Een ervaring, een avontuur, een verhaal, herinneringen en een hele mooie tijd rijker zal ik over een maandje terugkeren. Wetende dat ik op 7 april, 98 dagen later weer terug ben is opzich ook een mooi vooruitzicht =) Ik kom gelukkig niet alleen thuis, want lieve Priscilla komt mij waarschijnlijk ophalen en natuurlijk mijn allerliefste ouders die ik ook wel heb gemist hoor! Eigenlijk vind ik het welkomscomitee nog te klein, dat is een kleine hint ;)
Sasa, even terug naar wat de afgelopen dagen is gebeurd.. Eigenlijk niet heel veel spannends behalve dan dat ik gek werd van afrikaanse kindjes die ik normaal echt super lief vind. Ohja en ik heb een nieuwe naam!
Afgelopen week is op stage niet heel veel spannends gebeurd dus dat bespaar ik jullie. Het regenseizoen is voor de leukigheid een maandje eerder begonnen, het regent bijna elke dag en dan is het ook echt 'koud'. Zaterdag zijn we weer de hele dag in de stad geweest en hebben we voetbal gekeken, dat wordt nu langzaam een gevaarlijke gewoonte! We hebben wat drankjes gehad, en alex had het al ver achter zich en toen zijn we naar huis gegaan. Want om 20.00 uur moet ik elk weekend binnen zijn, nieuwe huisregels ;) Netjes optijd thuis gekomen dankzij Imma en Yonah. Daarna niet meer veel spannends gebeurd.
Zondag ben ik naar Oldonyo sambu gegaan, 30 km richting het noorden van Arusha richting Longido/Namanga (De keniaanse grens)
Daar hadden we een familiefeest van Frank, super gezellig hoor. Het was een soort housewarming want ze hadden een nieuw huis gebouwd en daarom moest iedereen even een klein feestje komen vieren. Niet heel erg spannend totdat er kindjes waren in de leeftijd van 4 tot 10, en dan meteen een stuk of 8 kinderen die mij volgde overal waar ik naartoe ging! Ik hoorde 30x per minuut, mzungu (blanke) en ze staarde me maar aan... Ze gingen niet weg en bleven me volgen, zelfs toen ik naar de wc ging. Ze stonden gewoon te wachten totdat ik van de wc afkwam en toen gingen hun naar binnen, snap dan alleen niet wat ze gingen doen... Frank en ik besloten dus om weg te gaan van daar en ik stapte in de auto, we gingen andere familie opzoeken. Toen ik in de auto zat vroeg ik me eigenlijk af of Frank uberhaupt wel een rijbewijs had. Hij vertelde dat het voor hem geen probleem was om te rijden, ookal had hij GEEN rijbewijs... Aaaai! We gingen van masai boma, naar masai boma door de valleijen heen, heel mooi die omgeving! Van familie naar familie, we kwamen even om hallo te zeggen en daarna gingen we weer door naar de volgende. Ondertussen hoorde ik mensen harde geluiden maken en ik zag masai gekleed in het zwart. Dit is een traditie dat er besnijdenis plaats vinden, de jongens moeten dan ongeveer een maand in zwarte doeken lopen en hun gezicht zwart geschminkt met witte strepen en stippen. Frank vroeg of ik er naar toe wilde gaan, maar dat leek mij niet zo'n geweldig plan. Ik hoef tenslotte een besnijdenis echt niet te zien! Het savonds hebben ze mij mooi thuis afgezet en kon ik lekker gaan slapen!
Maandag begon stage weer. Hans was naar Berlijn dus we mochten met de daladala gaan, of mam bracht ons dat lag er een beetje aan. Niet heel veel spannends gebeurt aangezien het laagseizoen is begonnen en er dus helemaal niks is te doen! We brengen dan ook veel tijd door buiten kantoor, is ook eens lekker als het droog is om een beetje aan mijn kleurtje te werken, ik voel me namelijk nog een echte mzungu!
Afgelopen weekend zijn we naar monduli geweest waar we miss happiness hebben bezocht, mama nyange! Daar hebben we gezellig geluncht en met haar gekletst. Toen we bij haar aankwamen stond ze te graven in der tuintje in haar meest charmante outfit, dit deed me denken aan onze overbuurvrouw in NL, haha! Ze was verrast ons te zien en haalde dan ook meteen wat te drinken en koekjes uit haar kast, volgens haar was ik al een echte Tanzania girl! We hebben wat gekletst en na een tijdje zijn we weer naar huis gegaan!
Gister was er in bijna heel Tanzania een stroom probleem en zo ook bij ons, dus hebben we de hele dag in Viavia rond gehangen. Toen we terug naar huis gingen kwamen we een meneer tegen ook uit monduli toevallig die ons wel een lift naar huis aanbood. Hij vertelde dat hij ons europeanen graag weer terug in de kerk wilde zien. Vanaf nu af aan heet ik trouwens Neema, of sia, dat zijn mijn christelijke Tanzaniaanse namen! Toen we thuis kwamen was Claire ziek, dus daar zijn ze vandaag mee naar het ziekenhuis gegaan. Verder is er volgens mij niet heel veel spannends meer gebeurd de afgelopen weken.
Bijna kom ik weer naar huis, zijn jullie er een beetje klaar voor?
Hele dikke knuffels en veel liefs!
Ohja en update mij ook eens over wat er in NL gebeurd!!
-
13 Maart 2012 - 09:49
Servie & Marjo :
Hoi Iris
Hoe zit het eigenlijk met de staking van de artsen. We hebben gelezen dat ze ontevreden zijn over hun salaris en dat de hele gezondheidszorg op z'n g...ligt. Wij vertrekken vannacht voor onze reis naar Kenia en blijven aldaar trouw jouw verhalen lezen. Je kunt ons volgen via onze eigen Weblog "Masejoreizen.com". -
13 Maart 2012 - 10:22
Shir :
Schattieeee, blij dat je t nog altijd leuk hebt daar! I miss you en ben blij als ik je weer zie hihi. Dikke kus xxx -
13 Maart 2012 - 11:02
Wenda:
Hee Iris,
Geniet nog van je laatste weken daar!!! :)
Nog veel plezier daar!
Xx Wenda -
13 Maart 2012 - 13:25
Stéphanie:
Hee Neema! Of Sia! of gewoon Iris! wat je wilt!
Nog 24 dagen zie ik, ietsje meer dan 3 weekjes voordat je weer naar NL gaat. Je leventje daar in Tanzania blijft zo te lezen wel spannend en avontuurlijk en is zelfs na al die dagen nog niet saai geworden. Als ik thuis was zou ik wel een klein welkomscommiteetje vormen bij de Merckelbaghstraat! haha Nog veel plezier en geniet ervan!
Liefs Xx uit Barbados
-
13 Maart 2012 - 18:39
Mam:
hallo Iris
Ook al gaat het voor jouw nu vlug maar wij zijn heel erg blij als we jouw weer eens in de armen kunnen sluiten,
het welkomstcomite zal wel klein blijven het is namelijk paaszaterdag en onze auto is wat klein voor meer personen ,en wij hebben jouw weer eens, voor ons alleen!! dikke kus mam -
14 Maart 2012 - 10:57
Jacq & Sen:
Hey sjattie,
Tis nog ff..... maar wij zijn blij als je er weer bent. Zal s kijken of t miss een optie is een bus te huren om je op te halen hahahaha
Tot snel!
Dikke kus en knuffels van ons <3 -
15 Maart 2012 - 13:43
Jennifer:
Iris, wat een leuk verhaal weer. En ja, ik kan mij voorstellen dat je gek wordt van het woord Mzungu als je het zo vaak hoort. Geniet in elk geval nog van je laatste dagen in jouw land! Liefs xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
