Het Afrika Virus

Hallo lieve allemaal,

Daar zit je dan! Helemaal alleen, zonder een gezellige groep, zonder de afrikaanse zon, zonder Derick die weer iets te zeggen heeft, zonder de koks die zo goed voor je zorgen en je altijd uitgebreid vertellen wat je gaat eten, zonder afrikaanse muziek...
Terug in Nederland valt het me toch allemaal net iets zwaarder dan ik had gehoopt.

Deze 3 weken waren geweldig, ze vlogen voorbij, alsof het maar 1,5 week was. Het was super, maar ook heftig tegelijk. Jullie hebben natuurlijk al de verhalen gelezen over het weeshuis, maar jeetje wat raakte me dat dit jaar alweer!

Longido was weer super, net zoals vorig jaar! Natuurlijk mis je dan de mensen die er dit jaar niet meer zijn, maar wat was het geweldig je oude vrienden weer terug te zien, genoten heb ik, samen! Ze entertainde me de hele dag toen ik de berg niet kon beklimmen, geen moment voelde ik me alleen. Gelachen en gehuild. De masai cultuur stond weer te springen, overal zag je mensen in gekleurde doeken lopen. Verschillende basisscholen bezocht waar we nog wat konden betekenen ookal was het maar wat verven of stenen verslepen voor een nieuw project. Gekaart, gezongen, gedanst en getrommelt tot in de late uurtjes. De lessen HIV vielen goed, en vonden ze heel leerzaam! Thanks to Dance4life! Ik was opgelucht, blij en voelde me voldaan toen ik deze les had gegeven. Het is geen makkelijk onderwerp, vooral niet het onderdeel condooms en de veiligheid daarvan! Maar... ze namen het allemaal positief op, en ze vonden het leerzaam en daar ging het om!!

Arusha was heeeeeel anders dan vorig jaar! Het was hard werken in het weeshuis, gekookt in een keuken van 2 bij 2 meter, kreeg je dan een mes in je handen en een koe inclusief darmstelsel die je eens heerlijk mocht gaan bereiden.. Nee dat ging ons toch iets te ver. Albino kindjes die gewoon op straat worden gezet alsof het nog iets minder is dan een stuk vuilnis. We hoorde weer de verhalen van alle kindjes en dat gaat je echt aan je hart.. De vuilnisbelt is 2x zo groot, kinderen die er verstoppertje op spelen alsof het allemaal zo vanzelfsprekend is.. Kinderen die dan weer staan te springen omdat er een nieuwe lading vuilnis komt. Varkens, koeien, honden die erop lopen, afval dat in brand staat, roofvogels die erboven vliegen... Een beeld dat op je netvlies staat gebrand!
De meiden van Precious blood waren dit jaar ook heel anders dan vorig jaar, misschien wel het tegenovergestelde, helaas!
Voor ons gaat de manier van geloof hier te ver! Dat je gelovig bent is allemaal prima en dat je daar in door slaat moet je ook zelf weten, maar opmerkingen als: de wezen zullen hier wel zitten omdat ze niet genoeg gebeden hebbben. Ja dat gaat iets te ver! En ohja als je iets wilt dan hoef je er maar voor te bidden dan krijg je het.. Toen vroeg een meid aan mij, waar geloof jij in? Ik antwoorde daar op, in mezelf! als ik iets wil hebben dan zal ik daar alles voor doen om dat te krijgen of te halen.. Maargoed dat is dan weer vanuit mijn perspectief.. Ook hebben we een koffieplantage en een lepradorp bezocht. Souvenirs gekocht op de masai markt, soms weer teveel betaald en soms de normale afrikaanse prijs, thanks to Abuu!
Ook hebben we één hectare gras gesneden, met een of andere manchette...

Monduli was een short trip. Ik herkende het eerst helemaal niet, maar dat kwam omdat we in het nieuwe gedeelte van de school verbleven. Super om de vooruitgang te zien..
Hier hebben we ook HIV lessen gegeven met nogal opmerkelijke opmerkingen en vragen vanuit de Tanzaniaanse studenten. Zijn naar de kerk geweest, in totaal 9 uur in 3 weken!!! We hebben hier weer een familyday gehad, dat betekend dat je eerst een halve dag moet lopen naar de boma om daar vervolgens een aantal uur mais schoon te maken met je blote handen en dan weer de halve dag moet terug lopen. Blaren als resultaat! We gaven een modeshow met hele rare outfits als resultaat, danste elke avond..

En we eindigde onze reis met een safari! Safari vond ik vorig jaar geweldig maar ik miste de leeuwen. Onder de afrikaanse sterrenhemel hebben we een aantal vallende sterren gezien en ik heb gewenst voor leeuwen te zien tijdens de safari. Guess what?! Het was er niet eens één leeuw, het waren er 4! Ook leeuwen die op de loer lagen om te gaan aanvallen, maar dat duurde helaas te lang!
Het savonds konden we ons heerlijk douchen bij mto wa mboa, de camping waar we sliepen. Een douche na één week was wel erg lekker! We hadden ons laatste avondmaal bereid door onze vier helden! We speelde nog een kaartspel met onze gids, kletste nog met abuu en toen was het alweer tijd om te gaan slapen.

Dinsdag stonden we om 7.30 op om de tenten af te breken ons allerlaatste ontbijt en vervolgens door te reizen terug naar arusha voor last minute shopping! We gingen weer terug naar de masai markt en nog even naar een aantal supermarktjes. En om 1530 uur was het dan zover, we vertrokken richting Kenia! Abuu was de enige die 3 weken bij ons is gebleven want we hebben 2 gidsen gehad.. Maar Abuu mocht helaas niet mee, we schreeuwde nog even allemaal Thanks Abuu en pikte een traantje weg! We vertrokken naar Kenia. Bij de Tanzaniaanse grens hebben Imma en ik besloten dat hij mijn coach wordt voor in november, gelukkig maar :) Nog steeds voelt het bij hem heel vertrouwd. Eerst was er sprake dat Derick dit zou gaan doen, maar na 1,5 hem om me heen te hebben gehad en de vele disagreements is het beter dat hij dat vooral niet wordt!
Bij de grens met Kenia maakte ik al meteen een spetterend binnenkomen, ik ging onderuit! Bam daar lag je dan, heel flauw kun je nu zeggen, dat hoorde ze tot in Tanzania! We aten nog allemaal wat in Nairobi samen met Sport Connect. En rond 01.00 gingen we naar Nairobi Airport. Toen moesten we afscheid nemen van Imma en Derick, nog een laatste knuffel en dan inchecken en douane! We waren kapot, gesloopt! We sliepen allemaal nog op het vliegveld en in het vliegtuig. Om 16.10 bereikte we dan Nederlandse grond! In 24 uur zaten we in 4 landen, in 2 continenten. We waren allemaal doodop! Rond 19.30 kwamen we aan in Sittard, huilend zat ik in de auto, hoe geweldig de reis wel niet was, wat we gezien hadden en de heimwee die ik nu al heb!

Over de extreme droogte in Afrika, dat hebben wij ook meegekregen. In monduli was helemaal geen water! Dat moest van ver steeds worden gebracht, ook in Longido moest het water van ver gehaald worden, in arusha was vaker geen stroom. En ook in de andere gebieden was dat nog steeds een probleem! Toen we in Nairobi wat waren aan het eten dinsdagavond, zagen we de afschuwelijke beelden over hoe het er aan toe gaat in oost afrika! Ook de hulpgoederen kwamen allemaal aan in Nairobi airport en dat was hetzelfde vliegveld waar wij 2 uur later zouden zitten, maar ook hier was niks te merken. Het is op dit moment wel alleen nog maar overleven, voor veel mensen waar ze aan kunnen denken.

Qua gezondheid is het bijna 3 weken goed gegaan, alleen de laatste week was het raak! Maar gelukkig hebben we super lieve koks die dan voor ons iets anders koken en zich aanpassen en zich oprecht zorgen maken! Thanks guys!

Over mijn stage, de veel gestelde vraag.. Wat ga je nu doen? Mijn antwoord is: Ja, ik ga op stage... maar, Hans vertelde me dat ik nog even een bedrag van 650,- extra moet dokken voor de immigratiedienst, dat is het enige probleem! Als het financieel kan allemaal ben ik weg in November en hebben jullie weer veel verhalen die jullie kunnen volgen!

Als allerlaatste,
Bedankt allemaal voor het sponsoren, volgen van mijn verhalen en het schrijven van lieve reacties!

Veel liefs,